ARCO – mała miejscowość w północnych Włoszech, niedaleko Trento, w pięknej dolinie rzeki Sarca, blisko jeziora Garda. To właśnie tam spędziliśmy ponad tydzień w trakcie długiego weekendu majowego 2012.

Dolina Sarca, w której leży Arco, jest unikatowa. Jezioro Garda utrzymuje specyficzny łagodny klimat przez 350 dni w roku. Leży ono na wysokości ok 80 metrów n.p.m., dzięki temu panuje tu śródziemnomorski klimat pośród wysokich gór. Szczególnie wiosną niesamowity kontrast tworzą palmy nad brzegiem jeziora na tle ośnieżonych szczytów okolicznych gór. Ukształtowana przez lodowiec, z niesamowicie płaskim i równym dnem, na którym dojrzewają winogrona.
To wszystko tworzy możliwości do uprawiania nie tylko wspinaczki, ale także innych sportów, tj. kolarstwo górskie, treking, base jumping, paraglajting, kanioning, windserfing oraz żeglarstwo. Zimą także narciarstwo.

Arco
Samo Arco to bardzo klimatyczne włoskie miasteczko, leżące u stóp ścian Colodri. Wąskie uliczki, górujący nad miastem zamek, park botaniczny, maleńki rynek. To wszystko właśnie tworzy niepowtarzalny klimat.

Arco to także europejska stolica wspinaczki. To tu znajduje się najwięcej w jednym miejscu sklepów wspinaczkowych w Europie, w których można kupić właściwie wszystko! Sklepy firmowe Salewy, Lasportivy, słynne RedPointy. Ilość asortymentu przytłacza! Poza tym, co rok odbywa się słynne Rock Masters – zawody, na którą organizatorzy zapraszają najlepszych na świecie wspinaczy z całego świata.

Wspinanie
Arco to także potocznie nazywany przez wspinaczy olbrzymi region wspinaczkowy. Przewodnik wspinaczkowy opisuje ponad 100 sektorów w promieniu 30-40 km (stan na 2012r). Każdy z nich zawiera od kilku do kilkuset dróg wspinaczkowych umożliwiający wspinanie w bardzo zróżnicowanej skale – od połogów do porządnie przewieszonych ścian! Do tego jest oddzielny przewodnik opisujący modernistyczne i tradowe wielowyciągowe (do 1000 metrów) wspinanie na ścianach w dolinie Sarca. Pierwsze wspinaczki w tym regionie datowane są na 1972 rok. Od tego czasu do teraz powstają nowe sektory i nowe drogi wspinaczkowe. Zaangażowanie lokalnych władz powoduje to, że sektory są bardzo dobrze przygotowane dla wspinaczy – świetna asekuracja, parkingi, ubikacje, tablice informacyjne itp.

Wspinanie w Arco jest dla każdego. W wielu sektorach jest przekrój trudności dróg wspinaczkowych. Są sektory przygotowane stricte dla początkujących, ale są także sektory, w których drogi są tylko dla najlepszych – ze słynnym Underground za 9a na czele!
Skała to typowy południowo europejski wapień. Od szarego do pomarańczowego z bardzo dobrym tarciem. Łatwe i popularne drogi bywają wyślizgane, ale nie tak jak na naszej jurze. W okolicach Arco można odnaleźć wszystkie formacje dostępne w wapieniu – od połogich wielowyciągowych slabów, poprzez piony po mocne i długie przewieszone drogi. Każdy znajdzie coś dla siebie. Różnorodność sektorów pozwala wspinać się o każdej porze roku – różne wystawy ścian do słońca oraz zróżnicowana wysokość położenia n.p.m. od 80m do 1000m umożliwiają żonglowanie miejscówkami w ciągu dnia, tak aby wspinać się przez cały dzień w słońcu w chłodniejsze dni lub w cieniu w trakcie upalnych dni pory letniej. Jest też wiele miejsc, w których wspinanie możliwe jest w trakcie deszczu.

Przewodniki
Przez te wiele lat ukazywało się wiele przewodników po okolicach Arco. Ze względu na to, że co rok powstają nowe drogi i nowe sektory często wydawane są nowe, aktualne przewodniki wspinaczkowe. Najnowszy przewodnik to: ARCO Rock i jest jedynym dostępnym, także w języku angielskim. Opisuje ponad 100 sektorów w dolinie Sarca, okolicach Trento, Rovereto i dolinie Giudicarie (stan na 2012).
Przewodnik jest dobrze wydany, na kredowym papierze. Przebiegi dróg naniesione są na czytelnych rysunkach wraz z trudnością drogi – ułatwia to wybór celi wspinaczkowych. Każdy opisany sektor posiada statystykę ilości i trudności dróg, ikonki, które informują o wysokości n.p.m., wystawie do słońca, asekuracji, popularności sektora, parkingu oraz o urodzie samego wspinania. Znajdziemy też informacje o położeniu GPS. Dodatkowo każdy sektor posiada opis samego sektora o charakterze wspinania oraz szczegółowy opis dojazdu wraz z mapkami z naniesionymi parkingami. Wszystkie drogi wspinaczkowe są opisane: nazwa, trudność, wysokość oraz krótki opis charakteru wspinania. UWAGA – są błędy w koordynatach GPS!
Super – oprócz ceny – 29,50 euro.
Drugi przewodnik to SARCA WALLS opisujący wspinanie wielowyciągowe. Tego przewodnika nie mam i go nie znam, ale został wydany przez tego samego wydawcę co ARCO Rock.

Dojazd
Dojazd do Arco jest bardzo prosty. Ja polecam podróż na Berlin, Monachium, Innsbruck, przełęcz Brenner, Bolzano, Trento i Arco. Z Płocka dokładnie 1400 km, w tym ok 1300 km po autostradach. Można dojechać w około 14 godzin. Do ceny paliwa doliczyć trzeba winiety za w Austrii, przejazd mostami pprzez przełęcz Brenner i za włoską autostradę.
Inną opcją jest lot tanią linią do Bergamo (ok 130km od Arco) i wynajęcie tam samochodu. Koszt podobny, ale dużo szybciej.

Pobyt
W Arco znajdują się 2 kempingi: ARCO i ZOO. W cenie samochód i elektryczność. Na kempingu jest basen (nieczynny w maju), sklepik z winem i pieczywem, internet, prysznice z ciepłą wodą. Warto wziąć ciepłe śpiwory, nawet w maju. Słońce wychodzi zza gór dopiero około 8 rano (w maju), poza tym ciągnie od rzeki. Przy wyborze miejsca warto uwzględnić nasłonecznienie – na kempingu jest bardzo dużo zieleni dającej cień, który w przypadku rześkich poranków nie jest koniecznie wskazany.

W okolicy można znaleźć także inne kempingi w Pietramurata oraz w Torbole nad jeziorem Garda. Wiosną od jeziora ciągnie, więc nie polecam. Ceny zbliżone.
Na zakupy jedzenia możecie się wybrać do jednego z kilku pobliskich supermarketów: w Sarce, Dro i w Arco, m.in. na wylocie w stronę Riva del Garda.

Pogoda
Klimat w Arco jest łagodny. Ale trzeba pamiętać, że są to góry i pogoda może zmienić się szybko. W maju można trafić na totalny okres zlewy lub na upały.

Prywatne doświadczenia
W Arco byłem w sumie 3 razy i to zawsze na majówkę. Pogoda zawsze była w kratkę, dlatego warto się na to przygotować. Poza wspinaniem w okolicy jest wiele miejsc do zwiedzania. Samo Arco jest bardzo malownicze – warto pójść na zamek pośród oliwnych gai. Bardzo ciekawa jest wycieczka samochodem wokół jeziora Garda. Można połączyć to ze zwiedzaniem Werony.

Z Arco blisko jest w Dolomity. Ale trzeba pamiętać, że 100km na zwykłej drodze to nie to samo co wycieczka w góry. Bardzo często aby dojechać w interesujące miejsca trzeba pokonać wysokie przełęcze – doświadczenie za kierownicą i mocny i sprawny samochód wskazane. To samo się tyczy wysoko położonych sektorów wspinaczkowych wokół Arco – drogi są wąskie, bardzo strome i kręte. Poza tym gdy w Arco jest już dawno wiosna, na wysokości 1000 m.n.p.m. może być jeszcze bardzo zimno.

Warto odłożyć kasę i przepuścić ją w sklepach wspinaczkowych, chociaż słynne przeceny i wyprzedaże to już przeszłość. Za to nie ma problemu z rozmiarówkami – jest wszystko!
Polecam też lody i Aperol na starówce.

Wspinanie. Przez te 3 wyjazdy udało mi się odwiedzić parę sektorów. Z pośród tych, w których byłem polecam:

– Nago – mega klasyk. Przekrój trudności dróg, piękne widoki. Bardzo ładne wspinanie. Ponad 100 dróg wspinaczkowych.

– Massone – kolejny mega klasyk. Piękne położenie wśród oliwnych drzewek. Przekrój dróg. Piękne wspinanie. Jedyny problem to parking – nie stawajcie na zakazach – karabiniery nie patyczkują się i odstawiają samochody na lawecie. Ponad 100 dróg wspinaczkowych.

– La Gola – duży sektor, podzielony na 2 części: wyższy w krzakach i niższy w wąwozie nad rzeką. Przekrój trudności, dobre miejsce na upały. Spektakularny dojazd, właściwie pod same skały.

– Crossano – ładny sektor, dużo łatwego wspinania, ciężko trafić. Krótkie podejście, mały parking.

– Belvedere – średniej wielkości sektor, podzielony na 2 mniejsze: niższy dla bardzo początkujących i wyższy z trudniejszymi, przewieszonymi drogami. Genialne widoki na jezioro Garda! Trochę kłopotliwe podejście, mały parking.

– Sisyphos – mały sektor u podstawy wielkiej ściany. Sektor w krzakach, dobry na upał. Kłopotliwe podejście po piargu (10 min) – konieczne dobre buty. Ładne wspinanie.

– Corno di Bo – sektor nad samym brzegiem jeziora. Koniecznie do odwiedzenia! Niesamowite, proste wspinanie po gładkich rajbungach. Piękne miejsce i super widoki. Bardzo mały parking.